Queens of Syria

Στο Θέατρο Ριάλτο θα προβληθεί την Πέμπτη 8 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το ντοκιμαντέρ Βασίλισσες της Συρίας. Η επιλογή της ημέρας για την προβολή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού η ταινία πολύ εύγλωττα αποτυπώνει τα δεινά που ο πόλεμος διαχρονικά επιφέρει στις κοινωνίες και ιδιαίτερα στις γυναίκες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη σημερινή κατάσταση στη Συρία. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία πενήντα γυναικών από τη Συρία, εξόριστων πλέον στην Ιορδανία, οι οποίες δημιούργησαν το φθινόπωρο του 2013 τη δική τους εκδοχή των Τρωάδων, της διαχρονικής αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.

Την ταινία σκηνοθέτησε το 2014 η Yasmin Fedda, η οποία βασίστηκε στις πρόβες της ομάδας μέχρι την πρώτη τους παράσταση. Το ντοκιμαντέρ τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας Ντοκιμαντέρ για τον Αραβικό Κόσμο στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Αμπού Ντάμπι, και αφηγείται την εμπειρία των γυναικών και τη σημασία της παράστασης για τις ίδιες. Μιας παράστασης που βασίζεται σε μια διασκευή της τραγωδίας του Ευριπίδη «Τρωάδες», όπου το αρχαίο κείμενο συνδέεται με τις πραγματικές μαρτυρίες των Σύριων γυναικών.

Η θεατρική παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στο Αμμάν το 2013, και στη συνέχεια περιόδευσε για τρεις εβδομάδες σε θέατρα της Μεγάλης Βρετανίας, με τη συμμετοχή 50 γυναικών προσφύγων, που δεν υπήρξαν ποτέ πριν ηθοποιοί. σε σκηνοθεσία της Zoe Lafferty. Οι πρωταγωνίστριες ανασύρουν και αφηγούνται τις πραγματικές εμπειρίες της βίας, του πολέμου, του εκτοπισμού και της απώλειας.

Πρόκειται για ένα αντιπολεμικό έργο, στο οποίο οι γυναίκες συνδυάζουν προσωπικές τους αναμνήσεις με αποσπάσματα της αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Η ιδέα ανήκει στη δημοσιογράφο και κινηματογραφίστρια Σαρλότ Ίγκαρ:

«Οι Τρωάδες είναι ένα έργο για τον πόλεμο, για τους πρόσφυγες. Όλοι οι άνδρες είναι νεκροί και οι γυναίκες είναι εγκλωβισμένες σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, περιμένοντας να δουν ποιο είναι το πεπρωμένο τους. Αναμένεται να πωληθούν ως σκλάβες. Έτσι σκεφτήκαμε. Ας κάνουμε τις Τρωάδες. Αλλά ο στόχος αυτού του πρότζεκτ δεν είναι απλά μια δραματοθεραπεία για τις γυναίκες που συμμετέχουν στο καστ, αλλά στοχεύει να ευαισθητοποιήσει συνολικά τον κόσμο για το θέμα της συριακής προσφυγικής κρίσης».

Στο φιλμ, αναφερόμενη στην αντιπολεμική τραγωδία του Ευριπίδη, μια από τις γυναίκες εξηγεί: «Το έργο μιλά για κάτι που είναι πραγματικό για εμάς. Είναι παράξενο το πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται». Μια συμπρωταγωνίστριά της συνεχίζει: «Η Εκάβη είναι σαν κι εμένα. Έχασε τους αγαπημένους και την οικογένειά της. Ήταν κι αυτή βασίλισσα στο σπιτικό της, όπως κι εμείς. Η Εκάβη λέει “κάποτε διαφέντευα αυτόν τον τόπο και τώρα είμαι ένα τίποτα”. Αυτές είμαστε εμείς τώρα».

Η παράσταση ξεκινά με τα εξής λόγια: «Δεν είμαστε εδώ για να σας διασκεδάσουμε ή για να τραγουδήσουμε ένα τραγούδι. Έχω έναν θυμό. Κι ένα μήνυμα για εσάς. Ήρθαμε από την Τροία των τωρινών καιρών· ή από κάπου χειρότερα. Χάσαμε τα πάντα».

Διάρκεια: 70’
Στα Αραβικά με Ελληνικούς και Αγγλικούς υπότιτλους

Διοργάνωση: Θέατρο Ριάλτο και Βρετανικό Συμβούλιο
Χορηγοί: Εθνικός Μηχανισμός για τα Δικαιώματα της Γυναίκας & Βρετανική Ύπατη Αρμοστεία
Χορηγός Επικοινωνίας: ΡΙΚ

Είσοδος Ελεύθερη (Απαραίτητη η κράτηση θέσεων)