Ευαγόρας Καραγιώργης 

Γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου το 1957. Σπούδασε μουσική στο Aaron Copland School of music – CUNY (Νέα Υόρκη) με τους Allen Brings και Leo Kraft (1981-88), τον Menahem Zur και David Echer στο NYU (1988-89). Από τo 1989 δίδαξε μουσική σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης και από το 2012 κατέχει θέση διευθυντή. Σαν εκπαιδευτικός, εργάστηκε στην κατάρτιση Αναλυτικών Προγραμμάτων Μουσικής, στη δημιουργία εξεταστικών δοκιμίων για θέσεις στα Ελλ. Πανεπιστήμια και στις Παγκ. Τελικές Εξετάσεις Μουσικής. Έχει συγγράψει βιβλία μουσικής για τη Μέση Εκπαίδευση όπως, Το ελληνικό τραγούδι του 20ού αιώνα το οποίο διδάσκεται στο λύκειο. Επίσης, έχει επιμεληθεί τις Χορωδιακές Εναρμονίσεις και Επεξεργασίες του Δημήτρη Πετρίδη, έκδοση του ΥΠΠ. Πέρα από την δραστηριότητα και δημιουργία πολλών σχολικών μουσικών συνόλων, από το 2003-14 διεύθυνε την Συμφωνική Ορχήστρα Σχολείων Επαρχίας Λευκωσίας, μια ομάδα νέων μουσικών που κινείται στο χώρο της έντεχνης κλασικής μουσικής.

Έχει συνεργαστεί με το Κ.Ε. Ερευνών σε θέματα την έκδοση των ψηφιακών δίσκων, Ακριτικά-Παραλογές και Θρησκευτικά-Θρήνος της Παναγίας. Παράλληλα, δίνει συχνά διαλέξεις για τη δημοτική μουσική της Κύπρου οι οποίες βασίζονται σε παρατηρήσεις σχόλια και αναλύσεις της κυπριακής μουσικής. Στοιχεία της δημοτικής-παραδοσιακής μουσικής αποτελούν θέματα προσωπικής διερεύνησης ενώ η ενασχόληση του με τη δημοτική μουσική είναι εμφανής στη συνθετική του δουλειά, τόσο στα απλά του τραγούδια, όσο και στην σύγχρονη κλασική μουσική φόρμα.

Σαν συνθέτης έχει καταπιαστεί με πολλά μουσικά ιδιώματα. Στη Ν. Υόρκη (1982-89), όταν πρωτοξεκίνησε να συνθέτει συνειδητά, έγραψε τα Τραγούδια για τους μετανάστες, Τραούθκια του Δημήτρη Λιπέρτη, τα Κεντήματα – έργο ηλεκτρονικής υφής, τις Σπουδές για Κλασική Κιθάρα, τις Νεφέλες για κουαρτέτο εγχόρδων και σειρά έργων για κλασικά σύνολα.   

Επιστρέφοντας στην Κύπρο άρχισε να συνεργάζεται με τα θεατρικά σχήματα ΘΟΚ, ΕΘΑΛ, Σατιρικό, ΘΕΠΑΚ από το 1991, γράφοντας μουσική για πάρα πολλές παραστάσεις (Η τρελλή του Σαγιώ, Κλέψε λιγότερο, Μαρία Στούαρτ, Επιθεωρητής, Αγροίκοι, Νεφέλες, Θεσμοφοριάζουσες, Η Κυριακή των παπουτσιών, Μάκβεθ, Χρονικό Λεόντιου Μαχαιρά, Λυσιστράτη, Η Ρωμιοσύνη εν φυλή, Το άσμα του γιοφυριού, Νερά της Κύπρου της Συρίας και της Αιγύπτου κ.ά.). Παράλληλα, γράφει τραγούδια και μελοποιεί ελληνική και κυπριακή ποίηση, με αποκορύφωμα Το όνειρον (1992, Α’ βραβείο τραγουδιού ΡΙΚ). Επίσης, γράφει μουσική για την τηλεόραση καθώς και έργα για μεικτά κλασικά σύνολα. Από το 1999 είναι ιδρυτικό και ενεργό μέλος με συμμετοχή στις δραστηριότητες αλλά και στις συναυλίες του Κέντρου Κυπρίων Συνθετών. Συνεργάζεται με πάρα πολλούς νέους κύπριους μουσικούς και μουσικά σύνολα όπως με το εξαίρετο κιθαριστικό σύνολο Acordes.

Συμφωνικά του έργα παρουσιάστηκαν από τη  Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου ενώ συνεργάστηκε με την Συμφωνική Ορχήστρα Hradec στο Φεστιβάλ ΚΥΠΡΙΑ (2010), στη Τσεχία (2011) και με τη Συμφωνική Ορχήστρα Ζίλινα της Σλοβακίας (2012). Μουσικές συνθέσεις του αλλά και θεατρικές παραστάσεις με δική του μουσική παρουσιάστηκαν στην Κύπρο, Κρήτη, Ελλάδα, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Αλβανία, Τσεχία, Σλοβακία, Ρωσσία και ΗΠΑ. 

Το 1994 κυκλοφόρησε Το παλιό λαούτο, ψηφιακό δίσκο σε στίχους Δ. Λιπέρτη, Μ. Πασιαρδή, και του ιδίου. Το 1997  παρουσίασε τους Τόπους σε χρώμα λουλακί. Το 2000 συμμετέχει στον ψηφιακό δίσκο Το Χρονικό του Λεόντιου Μαχαιρά συνεργαζόμενος με τον Κρητικό λυράρη Ψαραντώνη σε στίχους Μιχάλη Πιερή. Με τον κοντραμπασίστα Ειρηναίο Κουλλουρά συνεργάστηκα για σειρά ετών και μαζί κυκλοφόρησαν το δίσκο Με δίχως τ΄ ανοικτάριν το 2006. Το 2009 κυκλοφόρησε τον τελευταίο του δίσκο, Σαν έτοιμος από καιρό, με 8 τραγούδια και 5 οργανικά κομμάτια, τα Μονοστινάτι για πιάνο. Μαζί με τον αδελφό του Σωτήρη συνεργάστηκαν στον δίσκο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, έκδοση της Ιεράς μονής Μαχαιρά (2013). Επίσης, συνθέσεις του κυκλοφορούν και σε εκδόσεις του Κέντρου Κυπρίων Συνθετών με κλασικά έργα.